می نوش که عمر جاودانی این است
خود حاصلت از دور جوانی این است
هنگا م گل و با ده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی این است
در این روز نو بر ماست که این یادگار بزرگ را گرامی بداریم ، و با بر پا داشتن جشن و سرور در راه وحدت و یگانگی ملت کهنسال ایران بکوشیم.
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل افروز خوش است
از دی که گذشت، هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen