بهار آمد که تا گل باز گردد سرود زندگی آغاز گردد

خاور نزدیک از قرن پنجم تا اوایل قرن ششم قبل از میلاد

بهار آمد که تا گل باز گردد   سرود زندگی آغاز گردد
‫خوشا مرز ایران عنبر نسیم
‫که خاکش گرامیتر از زر و سیم
‫هوایش موافق به هر آدمی
‫زمینش سراسر پر از خرمی
‫گراز فارس گویی بهشتی خوش است
‫همه مرز آن خرم و دلکش است
‫به یک سوی اهواز مینو سرشت
‫که سبزاست و خرم چو باغ بهشت
‫گر از ملک کرمان سرایم رواست
‫که هندوستانی خوش آب وهواست
‫خراسان زچین و ختن خوشتر است
‫که خاکش بمانند مشک تراست
‫صفاهان چنو درجهان شهر نیست
‫نداند کسش کز خرد بهر نیست
‫عروس جهان است ملک اراک
‫که سرتاسرش مشکبیز است خاک
‫هم از جمشید و کاووس کی
‫نبوده است ملکی بخوبی چو ری
‫گر آیی سوی رشت و مازندران
‫پراز سبزه بینی کران تا کران
‫همه بوستانش سراسر گل است
‫به باغ اندرون لاله و سنبل است‫
‫احمد کرمانی